معرفی وبلاگ
اول سلام که نام خداست. دوم خیلی خوش آمدید به وبلاگ کوچیک من سوم اگه براتون مهمه که من نظرتون رو در مورد هر پست بدونم تا بفهمم که مطالبش چقدر بدرد بخور بوده یا نبوده تو قسمت نظرات هر پست نظرتون رو که برام خیلی مهمه رو یادداشت کنید. *** کاش " آهسته بیایی " تا سکوت نازک قلبم جاودانه شود. ***
دسته
آرشیو
آمار وبلاگ
تعداد بازدید : 145319
تعداد نوشته ها : 118
تعداد نظرات : 285
Rss
طراح قالب
GraphistThem225

مرگ آن لاله سرخ

كفن خنده به روي لب بود

گرد آن آينه ها

شبح فاجعه اي در شب بود
                             مردن شاپركا

                            كشتن قاصدكا

خبر از شومي كاري مي‌داد

نفسش ناله‌ي غم سَر مي‌داد

آشيان رو به خرابي ميرفت

تن پوسيده گواهي ميداد

او به اين حرف نمي انديشيد

كه كفن بايد برد و نفس بايد داد

و به جاي همه بودنها همه ديدنها

لحظه ها مانده به ياد

شكوه انديشه مردن در اوست

همه هستي او رفته به باد

                           مردن شاپركا

                           كشتن قاصدكا

او سراسيمه بدنبال تلافي ميرفت

به دلش زخم قدمهاي تجاوز مانده

او نداند كه پي مردن خود

مي كشد هر چه اصالت باقيست

                           مردن شاپركا

                           كشتن قاصدكا

دسته ها : شعرانه
يکشنبه هجدهم 2 1390 9 صبح

بد جوری دیوونتم من

فکر نکن این اعترافه

                  همیشه نبودن تو کرده این دل و کلافه

می دونم فرقی نداره

واست عاشق بودن من

                   می دونم واست یکی شد بودن و نبودن من

من که آسمون نبودم

اما عشق تو یه ماهه

                   سرزنش نکن دلم رو به خدا اون بی گناهه

دسته ها : شعرانه
دوشنبه سوم 8 1389 8 صبح

گمان کنم که زمانش رسیده برگردی

به ساحت شب پر شکوه قدر ای سپیده برگردی

هزار بیت فرج نذر می کنم شاید

به دفتر غزلم ای سپیده برگردی

زمان آن نرسیده کرامتی بکنی؟

قدم به خانه گذاری . به دیده برگردی

مزار حضرت مهتاب را نشان بدهی

به شهر سبزترین آفریده برگردی

گمان کنم که زمانش ... گمان کنم که حال

که پلک شاعری من پریده برگردی

نگاه کن به خدا. که زندگی تنهاست

قبول کن که زمانش رسیده برگردی

دسته ها : شعرانه
جمعه بیست و هشتم 3 1389 5 بعد از ظهر

گر چه دوری ز برم همسفر جان منی       قطره اشکی و در دیده گریان منی

این مپندار که یادت برود از نظرم              خاطرت جمع که در قلب پریشان منی

تقدیم به تمام دوستان آهسته 

دسته ها : شعرانه
سه شنبه بیست و هشتم 2 1389 9 صبح

گفتی چو خورشید زنم سوی تو پر

چون ماه شبی می کنم از پنجره سر 

افسوس که خورشید شدی تنگ غروب 

افسوس که مهتاب شدی وقت سحر                          

شنبه هجدهم 2 1389 11 صبح

زیر باران تند دلتنگی . چتر احساس کوچکی دارم ...

 

            

با همین واژه های تکراری قصد اعجاز می کنم گاهی

در هوایی که تا ابد آبی است . فکر پرواز می کنم گاهی

می شوم یک کبوتر عاشق . آسمان را بهانه می سازم 

تا به سمت تغزل و احساس . بال و پر باز می کنم گاهی

می خورد سنگی از قضا وقتی . بر پر ناتوان احساسم

روی دل را به رسم دیرینه سوی شیراز می کنم گاهی

از کلام بهاری حافظ . میوه ای نوبرانه می چینم 

رازهای نهفته خود را . باوی ابراز می کنم گاهی

 

دسته ها : شعرانه
جمعه سوم 2 1389 11 صبح

کودکی هایم اتاقی ساده بود

قصه ای . دور اجاقی ساده بود

شب که می شد نقش ها جان می گرفت

روی سقف ما که طاقی ساده بود

می شدم پروانه خوابم می پرید

خواب هایم اتفاقی ساده بود

زندگی دستی پر از پوچی نبود

بازی ما جفت و طاقی ساده بود

قهر می کردیم به شوق آشتی

عشق ها هم اشتیاقی ساده بود

ساده بودن عادتی مشکل نبود

سختی نان بود و باقی ساده بود

                                                  زنده یاد امین پور

دسته ها : شعرانه
چهارشنبه نوزدهم 12 1388 11 صبح

لبخند تو خلاصه خوبی هاست

لختی بخند خنده گل زیباست

پیشانیت تنفس یک صبح است 

صبحی که انتهای شب یلداست

در چشمت از حضور کبوترها

هر لحظه مثل صحن حرم زیباست

رنگین کمان عشق اهورایی

از پشت شیشه دل تو پیداست

تو امتداد کوثر جوشانی

سرچشمه تو سوره سوره اعطیناست

فریاد تو تلاطم یک طوفان

 آرا مشت تلاوت یک دریاست

با ما بدون فاصله صحبت کن

ای آنکه ارتفاع تو دور از ماست

دسته ها : شعرانه
شنبه اول 12 1388 8 صبح

قطار می رود

تو می روی 

تمام ایستگاه می رود

و من چقدر ساده ام

که سالهای سال در انتظار تو

کنار این قطار رفته ایستاده ام

و همچنان به نرده های ایستگاه رفته تکیه داده ام .... 

دسته ها : شعرانه
شنبه اول 12 1388 7 صبح

باز امشب ای ستاره تابان نیامدی     

                                      باز ای سپیده شب هجران نیامدی

شمعم شکفته بود که خندد به روی تو   

                                      افسوس ای شکوفه خندان نیامدی

زندانی تو بودم مهتاب من چرا     

                                      باز امشب از دریچه زندان نیامدی

با ما سر چه داشتی ای تیره شب که باز  

                                     چون سرگذشت عشق به پایان نیامدی 

مگذار قند من که به یغما برد مگس   

                                      طوطی من که به شکرستان نیامدی

شعر من از زبان تو خوش صید دل کند  

                                      افسوس ای غزال غزل خوان نیامدی

گفتم به خوان عشق شدم میزبان ماه

                                      نا مهربان من تو که مهمان نیامدی

خوان شکر به خون جگر دست می دهد

                                      مهمان من چرا به سر خوان نیامدی

دیوان حافظی تو . و دیوانه تو من

                                      اما پری به دیدن دیوان نیامدی

نشناختی فغان دل رهگذر که دوش 

                                      ای ماه قصر بر لب ایوان نیامدی

گیتی متاع چون منش آید گران به دست

                                    اما تو هم به دست من ارزان نیامدی 

صبرم ندیده ای که چه زورق شکسته ای است

                                     ای تخته ام سپرده به طوفان نیامدی

عیش دل شکسته عزا می کنی چرا

                                    عیدم تویی که من به تو قربان نیامدی

        

               در طبع شهریار خزان شد بهار عشق

                زیرا تو خرمن گل و ریحان نیامدی

سلام به همه دوستان گلم بابت این تایپیک پایین ببخشید من مرتب نوشته بودم تو باکس نوشته اما موقعی که تو وبلاگ آمد به هم ریخت و هر کار کردم درست نشد اما شما با نگاههای زیباتون درست بخونینش باز هم ببخشید...

منتظر نظرات پر محبتتون  ...*آهسته بیا*...  

پنج شنبه بیست و ششم 9 1388 7 صبح
X