ديشب خدا را خواب ديدم...
من گريه ميكردم
خدا هم گريه مي كرد
هر دو دلمان از يك چيز گرفته بود
.......آدمها.......
روزي موشي كه در يك كلبه زندگي مي كرد كه در آن كلبه مزرعه داري به همراه خانواده خود در آن روزگار مي گذراندند. قصه از اينجاست كه روزي موش تله اي را در جلوي سوراخ لانه اش ديد كمي با خود انديشيد و بعد اين موضوع را با مرغ و گوسفند و گاوي كه آنها هم متعلق به مزرعه دار بودند . در ميان گذاشت....
اما آنها به حرفهاي موش اعتنا نكردند و همگي يك صدا گفتند:" تله موش مشكل توست و به ما ربطي ندارد"
تا اينكه از قضا ماري در همان تله گرفتار شد . و زن مزرعه دار هم كه از وجود مار بي خبر بود به ناگاه پايش را بر روي مار گذاشت و مار كه هنوز نيمه جان بود .پاي زن مزرعه دار را گزيد و با زهرش او را كشت ...
مزرعه دار هم مجبور شد كه مرغ را بكشد تا از گوشت آن براي زنش سوپ درست كند تا او حالش بهتر شود.
و از قضا ميهمانهاي زيادي نيز براي عيادت از زن مزرعه دار به كلبه آنها آمدند و او براي شام عيادت كنندگان مجبور شد گوسفند را قرباني كند...
اما بعد از چند روز زن مزرعه دار مرد و مزرعه دار هم گاو را هم براي مراسم ترحيم زنش قرباني كرد ...
و در تمام اين مدت موش داشت از سوراخش به اين ماجراها نگاه ميكرد و به مشكلي كه به خودش ربط داشت مي نگريست!
بمان با من كه من بي تو صدايي خسته در بادم
در اين اندوه بي پايان . بمان تنها تو در يادم...
آرمانخواهی آدمی مستلزم صبر بر رنج هاست پس برادر خوبم برای جانبازی در راه ارمانها یاد بگیر که در این سیاره رنج صبور ترین انسانها باشی
سید شهیدان اهل قلم)
سالها قبل کشاورزی بود که از تمام دنیا تنها یک مزرعه و اسبی برای بارکشی و پسری داشت که او را یاری می داد.روزی اسبش فرارکرد.......همسایه ها با دیدن این صحنه گفتند : چه بداقبالی!
او پاسخ داد: شاید!
روز بعد اسبش با دو اسب دیگر بازگشت.
همسایه ها گفتند:چه خوش شانسی!!
و او گفت: شاید!
پسرش در حالی که سوار یکی از اسبها بود افتاد و به سختی مجروح شد.
همسایه ها گفتند:چه اتفاق ناگواری!!!
و بار دیگر کشاورز گفت: شاید!
فردای آن روز افراد پادشاه برای سربازگیری به روستای آنها آمدندتا مردان را به جنگ ببرند.اما پسر کشاورز به خاطر زخم پایش نتوانست با آنها رود.
همسایه ها گفتند: چه خوش شانسی!!!!!
و کشاورز باز هم گفت:شاید
و این داستان ادامه داشت تا زندگی جریان داشت. ممکنه شکلش متفاوت باشه اما ما همه درگیر این داستانیم.اما برخورد با اون رو شاید بلد نباشیم مثل کشاورز....
موفق و سربلند باشید.... ... * آهسته بیا *...
نسیم سحر عاشقم کرد به بوی دلنشین تو...
کی خواهی بارید. کی قطره قطره تن دیوارها را خواهی شست...
کاش می دانستی که وقتی نیستی چطور باران قطره های سردش را همنوا با اشکهای گرمم زمزمه می کرد...
وقتی تو نیستی باران را نمی خواهم حتی اگر زلالترین و پاکترین گوهرهایش را نثارم کند. چطور اصالت باران را بی تو در درونم بتوانم درک کنم.
تو باید باشی تا چشمهای مهربانت را به هر سو بدوزی و رنگین کمان شادی را در میان گریه آسمان آشکار سازی.
تو باید باشی تا باران تمام وسعت خاک را سیراب کند و گرنه دور از تو هیچ سیلابی تشنگی های زمین را اقامه نخواهد کرد حضرت باران...
...
برای تمام دوستان گلم بهترین ها رو آرزومندم...
زیباترین گلها با اولین باد پاییزی پرپر میشن...
با وفاترین دوستامون هم با مرور زمان بی وفای بی وفا میشن...
این پرپر شدن از گل نیست از طبیعته ... و این بی وفایی از دوستانمون نیست از روزگاره ... از روزگار.
برای کسی که آهسته و پیوسته راه می رود . هیچ راهی دور نیست ...(لابرویر)
انجام ندادن کاری برای دیگران مثل انجام ندادن کاری برای خودمان است...(هورس مان)
تنبلی بزرگترین علت افسردگی و کارکردن بهترین درمان آن است ...(رابرت برتن)